Beati Paoli

PALERMO, 12/03/2011

Of meer dan alleen het Palermo ondergronds…

Natuurlijk kennen we allen de luister en de pracht van Palermo, zijn kathedralen en villas, zijn parken en markten. Maar onder de stad bevindt zich een gans andere wereld. Een duistere wereld van donkere gangen, waar rond de 12de eeuw een geheime genootschap van edele mannen bijeenkwamen om het misbruik ten nadele van de arme man te bestraffen.

De BEATI PAOLI. Waren zij de voorlopers van de mafia? Of is het fictie, verhalen ontsproten uit traditie en overlevering?

Volgens Luigi Natoli, een schrijver uit het begin van de 19de eeuw vonden de geheime samenkomsten van deze wrekende rechters plaats in de tunnels en grotten onder de CAPO markt. Deze gangen werden in de hete zomers rond de 16de eeuw gebruikt door de rijke aristocratie van Palermo. Het was er koel, ze hadden er opslagruimtes voor voedsel en gebruikten de oude waterleidingen, een erfenis van de arabische bezetter. Bovengronds, aan de Porta Carini ligt de grootste markt van Palermo.

De Capo strekt zich uit tussen de kerk van Santa Maruzza en de Vicolo degli Orfani. En hoe vreemd, als bij toeval werd net daar het Justitiepaleis gebouwd!

Volgens verschillende recente bronnen bestaat de mogelijkheid tot een bezoek van het “Palermo sottoterra”! Via de Siciliaanse pers kon ik een journalist, gids kontakteren die beloofde met ons de vroegere gangen te bezoeken. Zijn prijs was niet min maar we wilden het erop wagen. Ik was razend enthousiast, beniewd… tot mijnheer een half uurtje voor onze afspraak meldde dat het bezoek niet kon doorgaan. In tegenspraak tot ons eerste gesprek beweerde hij dat alle gangen zijn afgesloten of dichtgemetseld.

We zijn dus alleen op stap gegaan. Bovengronds. Hier en daar herinneren een naam, een vlag, een pop ons aan de Beati Paoli.

Bij navraag bij de bewoners blijkt niemand te weten waar een ingang is, hoe het verhaal luidt….zo teleurstellend, zo Sicilie!

In de capo, tussen een wirwar van kraampjes met fruit, groenten, vis, vlees, ingewanden van vis en vlees, telden we maar liefst 14 kerken en kapelletjes. Sommige van hen afgesloten en in erbarmelijke staat, andere echte pareltjes.

Dank zij mijn kleine beetje acteertalent konden we heel uitzonderlijk binnenkijken in de MONUMENTALE CHIESA DELL’ IMMACOLATA CONCEZIONE ANNO 1612 en mits een kleine financiële bijdrage zelfs een foto maken!

Het vreemde gevoel, de geheimzinnige sfeer… het was er allemaal…. Ik keer terug en blijf zoeken naar de mannen met hun kap!